Patrycja Zelek (Lusławice)
„Pochodzę z Lusławic, urokliwej małej ale gęsto zaludnionej wioski położonej w dolinie Dunajca. Wraz z rodzicami prowadzę gospodarstwo rolne, w którym uprawiamy warzywa: marchewkę, buraki, kapustę, pomidory, ogórki, zboża. Jest to dla mnie ważne, ponieważ czuję, że pomogło mi wiele odkryć i dużo nauczyło. W swoich artystycznych poszukiwaniach sięgam po różnego rodzaju materiały (kamień, metal, papier, drewno), które łączę i zestawiam ze sobą. Często sięgam również po materiały wyrwane dosłownie z natury. Staram się szukać rozwiązań, które najlepiej pomogą mi opowiedzieć historie, czy poruszyć problem. Coraz bardziej pociąga mnie rzeźba ale nie jako pojedynczy obiekt tylko jako zestawienie kilku, rozgrywka w przestrzeni, współdziałanie z otoczeniem i naturą. Swoje działania nazywam roboczo „zagarnianiem przestrzeni”.
Projekt „Pożniwne pożywienie”. Pomysł na projekt zrodził się całkiem niedawno, kiedy żniwa były już całkiem blisko. Przechodząc obok pola zbożowego widok zachwycił mnie na tyle mocno, dlatego zapragnęłam wykorzystać to w swojej instalacji. Obiekty, które chciałabym zawrzeć w instalacji mają stanowić równocześnie dzieło jak i spełniać funkcję praktyczną – karmnik dla ptaków. Projekt będzie się składać z minimum trzech metalowych sprężyn, w które zostaną zainstalowane polskie zboża, które poprzez podmuchy wiatru będą wydawać kojący szum. Dzięki tej instalacji ptaki mieszkające w parku będą miały dostęp do pożywienia a osoby odwiedzające park będą mogły je podziwiać. Sam tytuł pracy nawiązuje nie tylko do pożywienia jakie może stanowić praca dla ptaków ale również to, że dla mnie, jako artystki, możliwość stworzenia pracy i niejako odskocznia od codziennych rolniczych obowiązków, jest ożywcze.
