Renata & Paweł SOBCZAK – 08.11.2019 r.

Renata Sobczak MALARSTWO
Renata Sobczak. Od urodzenia mieszka w Białej Podlaskiej. Ukończyła edukacje na Wydziale Artystycznym UMCS im. Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom z grafiki warsztatowej pod kierunkiem prof. Maksymiliana Snocha. Ma na swoim koncie ponad dwadzieścia wystaw zbiorowych, są to wystawy prezentujące twórczość bialskiego środowiska plastycznego a także wystawy poplenerowe.

Autorka czterech wystaw indywidualnych. Trzykrotnie brała udział w Parku Sztuki organizowanym przez Galerie Podlaską. Swoją twórczość określam jako wyobrażeniowo-bajkową. Główną cechą charakterystyczna jest zwrócenie uwagi na świat, który istnieje w bogatej wyobraźni człowieka, w jego wnętrzu.

Aby popaść w stan natchnienia należy bezwzględnie wyciszyć sie, odrzucić wszelkie współczesne rozpraszacze, które hamują wydobywanie fantazji. Należy szukać bodźców w muzyce, słowach i zapachach. Wykroczyć myślą poza to, co jest istotne. Wyobraźnia działa tym mocniej, im częściej do niej sięgamy i przyjmuje takie kolory, jakie chcemy. Możemy kształtować ją sami i możemy dzielić się z nią innymi.

Paweł Sobczak GRAFIKA
Paweł Sobczak – Urodzony w 1995 roku w Białej Podlaskiej. Obecnie jest studentem V roku Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzeminiskiego w Łodzi na wydziale Grafiki i Malarstwa. Specjalizuje się w technikach wklęsiodrukowych. Ma na koncie jedna wystawę indywidualną i kilkanaście zbiorowych, w tym udział w wystawach zagranicznych. Zdobywca III nagrody w II konkursie graficznym O! świecenie im. Jana Feliksa Piwarskiego Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie.

Interesują mnie motywy antropocentryczne. Przedstawienia postaci, zazwyczaj półnagich, w otoczeniu naturalnym bądź wśród prostej architektury winny powoływać na myśl brak bądź drugoplanowość cywilizacji która by organizowała codzienność i była zarazem punktem centralnym życia jednostki. Utwór, w którym człowiek odizolowany jest od zaawansowanej urbanistyki i technologii, a znajduje się w otoczeniu natury. która stanowi zaledwie element dopełniający całość kompozycji, a jej główna funkcja jest rodzenie światła, które w przedstawieniu w głównej mierze odpowiada za nastrojowość pracy, może być tworem, którego główny temat stanowi kondycja i egzystencja jednostki ludzkiej.

Dodaj do zakładek Link.

Komentarze są wyłączone.