Aleksandra Pieńkosz – rocznik 1992, pochodzi z Białej Podlaskiej, absolwentka Kraszaka. Oficjalnie tworzy na granicy tekstu i innych mediów od 2012 roku, odkąd zdekonstruowała swój debiutancki tomik wierszy wystawą w bialskiej Jazzanovej. Nieoficjalnie – robiła to już wcześniej, jako licealistka organizując w Białej poetyckie happeningi. W 2024 roku obroniła dyplom magisterski na intermediach krakowskiego ASP. Wcześniej skończyła edytorstwo na UJ. Pracuje jako graficzka-freelancerka i człowiek-orkiestra, a oprócz tego uczy projektowania książki na UKEN w Krakowie.
Jej zainteresowania przebiegały od poezji lingwistycznej przez liberaturę i literaturę cyfrową do glitch artu i estetyk postinternetowych i ciagle są gdzieś pomiędzy.
Prezentowała prace na wystawach zbiorowych w Polsce, Niemczech, Chorwacji, Włoszech i Stanach Zjednoczonych, a publikowała m.in. w Cegle, Notesie na 6 tygodni i australijskim Collage Collective Co.