dr hab. Iwona Szpak-Pawłowska, prof. UMK
Wielopłaszczyznowość UV
Tytuł wystawy wpisuje się w zakres tematyczny ujęty w prezentacji wystawienniczej w Galerii Podlaskiej w Białej Podlaskiej. Wiele płaszczyzn na jednym podobraziu, to gra geometrii i abstrakcji, mocnej barwy i czarnej kreski, iluzji przestrzenności i płaskiej plamy.
Ekspozycja obejmuje przekrój działań twórczych autorki. Zobaczyć będzie można prace od roku 2000 do tych najnowszych. Pokaz obejmie prace wielkoformatowe na płótnie oraz małe formy na papierze, umieszczone w ramach. Niektóre będzie można zobaczyć, nie tylko w świetle reflektorów galeryjnych, ale także w świetle ultrafioletowym. Do każdej z prac wkomponowane są elementy fluorescencyjne, czasem nawet nie widoczne w dziennym świetle, a ujawniające się dopiero w luminescencji.
Cykl „Kalendarz 1” i „ Kalendarz 2” to zbiór abstrakcyjnych prac małoformatowych, wykonanych w technice własnej, mieszanej. W sposób symboliczny opowiada historię przemian przyrodniczych poszczególnych miesięcy. Cechuje go dwoistość świata oparta na geometrii i organiczności, na geście i rygorystycznej linii działania twórczego, na swobodnym ornamencie i rygorystycznej typografii, walczącej o stopień hierarchii na płaszczyźnie, na duchowości i racjonalizmie.
„Abecadło”- kolejny nowy cykl z 2024 roku, powiązany jest w warstwie technicznej z „Kalendarzami”. Merytorycznie każda z prac stanowi obraz litery, ukrytej lub wyeksponowanej, w układzie linii i płaszczyzn abstrakcyjnych. Obrazy można eksponować w słowa, treści, przekazy lub układy eksperymentalne.
Elementem zespajającym łańcuch artystyczny i wartość zawartą w tytule wystawy jest luminescencja. Zimne świecenie lamp fluorescencyjnych wydobywa magię przestrzenności poszczególnych warstw, każdego wizerunku. Mimo, iż cykle można oglądać i w świetle zwykłym i w świetle UV, to ciemność wydobywa z prac nowe, ukryte pokłady.
Jak słońce i księżyc wyznaczające upływ czasu, bliskość natury i pęd techniki, jak czucie i rozumienie, yin i jang, tak moje obrazowanie świata opiera się na przeciwstawnych, lecz nierozerwalnych i uzupełniających się siłach Wszechświata, szukających optymalnej równowagi, zaczerpniętej z geometrii i intuicji.
